Wielu osobom wydaje się, iż poziom wykształcenia mocno się zdewaluował przez ostatnie lata. Na rynku pracy mamy niemal samych magistrów, a także coraz więcej osób szczyci się doktoratem. Dane CBOS pokazują, że osoby bezrobotne poszukują zatrudnienia przez około 10 miesięcy- w tym osoby z najniższym wykształceniem szukają pracy nawet do miesiąca dłużej, a te z wykształceniem wyższym niż licealne znalazły pracę około 2-3 miesiące szybciej.

Wykształcenie nadal jest w cenie

Młodzi ludzie przed 25 rokiem życia często mają duże wymagania i aspiracje, niekiedy też nie ukończywszy jeszcze studiów czy innych kursów. Wykształcenie zdecydowanie wciąż liczy się w obliczu poszukiwania wymarzonego miejsca pracy. Oczywiście na poziomie jakiego wymagana oferta oczekuje- pracę znajdą osoby z wykształceniem zawodowym jak i wyższym. Osoby z wykształceniem podstawowym nie mają z nimi żadnych szans. Oczywiście te trzy litery przed nazwiskiem jakimi są ‚mgr’ o niczym nie świadczą- nie są gwarancją uzyskania fajnej pracy od ręki, na zawołanie, jednak wykształcenie to nie wszystko- pracodawcy patrzą z jeszcze większą uwagą na to, czy kandydat na dane stanowisko posiada miękkie umiejętności (np. Praca w zespole, łatwość w komunikowaniu się) a przede wszystkim czy ma zamiłowanie do tego, co chce robić, oraz oczywiście doświadczenie zawodowe. Dyplom uczelni nie jest więc najważniejszy choć jest niezbędny, jeżeli chcemy znaleźć pracę na poziomie, która będzie odpowiadała naszym aspiracjom. Studia uczą także, poza wiedzą, wielu ważnych umiejętności jak np. korzystania ze źródeł i ich selekcji, organizacji czasu, współpracy z ludźmi. Jeżeli mamy wolny czas- np. po maturze nie dostaliśmy się od razu na upragnione studia i musimy odczekać rok- warto ten rok wykorzystać na kursy, staże lub praktyki.

Na co patrzy pracodawca

Jakie cechy liczą się dla pracodawców najbardziej? Oczywiście zależnie na jakie stanowisko aplikujemy. Patrząc ogólnie, liczą się pewne wspólne, uniwersalne cechy kandydata. do tych cech zaliczyć możemy: umiejętność analizowania danych i wyciągania wniosków na ich podstawie, umiejętność zarządzania swoimi zadaniami w określonym i wytyczonym czasie, krytyczne myślenie, łatwość komunikowania się. Poza tym liczy się także kreatywność czy inteligencja emocjonalna i są to cechy nieraz nawet bardziej lub na równi tak samo pożądane jak umiejętności twarde, które wynieśliśmy z murów uczelni i które potwierdzają nasze dyplomy. Wiele firm i pracodawców pożąda także bardziej tych cech niż „twardych dowodów” wykształcenia, gdyż zapoznają pracownika z jego zadaniami podczas licznych szkoleń oraz wprowadzają go tym samym w świat zagadnień i zadań firmy. Praktyka jest więc dużo ważniejsza dla wielu pracodawców niż książkowa wiedza.